9 Mayıs 2010 Pazar

SÖZÜN BİTTİĞİ YER


Cılız iki adet papatya çıkmış mezarının üstünde canım annem.İlk ziyaretim bugün olsun istedim,sensiz geçen ilk anneler günümde.Son sekiz yıldır birbirimizin anneler gününü kutladık hep.Bu sabah Iraz "uyanmış mı benim güzelim??" diye yanıma geldiğinde yarı uykulu gülümsedim,güzel çocuğumun güzel sesiyle uyandım anneler gününe diye.Peki ya ben anne? Geçen sene ki gibi diyemedim sana "hadi bakalım Gönül hanım kalk artık,çayın hazır,anneler günün kutlu olsun"dedirtmedin.Bak ne diyorlar... "bi tek annesi olana bişey olmuyormuş" ...Haksızlık değil mi şimdi bu anne? İki renkli çiçekle geldim bugün mezarına,ellerimle diktim güzel , kocaman,kara gözlerinin üstüne o çiçekleri ama gördüm ya o iki cılız papatyayı,dedim kendi kendime annem de beni çok özlemiş (küçükken bana bazen sarı papatyam derdin,hatırlıyorum) yaktım bir sigara papatyalara dalarak.Ben yine gelirim annem,bu kez kocaman papatyalar bulup getiririm.Of anne,seni çok özledim,kavgalarımızı özledim, bana olanca sesinle Hanzeeeee diye seslenmeni özledim...Yerin kimseyle dolmuyor,dolamaz,neden gittin bu kadar erken,ne acelen vardı anne? Seni çok seviyorum,anneler günün kutlu olsun canım annem.Daha ne diyeyim,mezarını gördüm ilk kez ve SÖZ BİTTİ ANNEM.

Hiç yorum yok: